Fotograflar...

Gittik geldik...

Yazmayali cok olmus. Aslinda cok sey oldu...

Gecen hafta Gaziantepe gittik, benim ilk gidisim. Defne ile ucak seyhatimiz cok rahat gecti. Yanimiza Kibariye oturdu, eglenceli gecti yolculugumuz :-)

Türkiyede Izmir/Istanbul/Ege Sahillerinden baska bir yer görmedigim icin cok degisik geldi Gaziantep bana.
Süper pasajlari olan bir sehir Gaziantep, "almanci pasaji" bile vardi :-))) Kirmizi isikta bekleyen at arabasi gördüm, bütün ailesini motorla gezdiren bir baba, el arabasiyla kaset ve cd satan bir adam (fonda ibrahim tatlises), farkli dillerde konusan insanlar, carsafli birsürü kadin, birden fazla esi olan adamlar, sokakta evlerinin önünde oturup cigdem yiyen kadinlar, "Haydi kizlar okula" yazan afisler, süper bir üniversite, tarihi evler, modern bir alisveris merkezi, modern insanlar, büyük bir sanayi, insanlar arasinda inanilmaz bir egitim ucurumu gördüm malesef.

Simdi gelelim yemeklere. Et yemegi sevmeyen ben günde 3 ögün etli ama inanilmaz lezzetli yemekler yedim. Sanirim hayatimin en iyi baklavasini orada yedim. Inanilmaz farkli ama harika lezzetlerdi yaaa. Dogum günümü Gaziantep'te kutladik. Dogum günü pastam mis gibi bir künefe oldu :-) Aaaa bu arada ben tekrar 29 oldum :-)
Benim ailem makedonyadan Izmire gelmisler daha sonrada almanyaya yerlesmisler ama türküz. Gaziantepte yasiyan insanlarda türk ama kültürlerimiz inanilmaz farkli. Belkide Türkiye bu yüzden bu kadar özel bir ülke.

Dün Claudia'nin (bizim Au Pair Ablamizin) annesi, iki teyzesi ve üc kuzeni bize misafir oldu. Verdigim kitap siparisleri geldi :-) Defne resmen "ben cennete geldim galiba" moduna girdi. Bu kadar ilgi karsisinda saat 23:00e kadar enerji bombasiydi. Aldigi hediyeler bu enerjinin dozunu dahada arttirdi. Hep beraber güzel bir gece gecirdik. Au pair ablamizin ailesini tanimak bizim icinde cok güzeldi.

Bu arada yeni au-pair'miz Svenja Agustosta gelecek, o da cok cici ve sevgi dolu biri. Umarim Defne ile iyi anlasirlar.

Gaziantep'den geldikten sonra Defne isal oldu ama atesi yok cok sükür. Patates, yagsiz makarna, muz/elma, havuc ve bol bol su/papatya cayi diyeti uyguluyoruz birde Humana'nin Heilnahrung'unu verecegim birazdan. Umarim cabuk atlatir. Eger daha kötü olursa yarin Doktora gidecegiz. Dolayisiyla bugün oyun grubumuza katilmayacagiz.

Iste böyle... Aslinda daha cok sey var ama eskiyince insan yazmak istemiyor.

Mutluluk :-)

Esim almis, ben canon mi nikon mu diye düsünürken...
Bir fotografcinin torunu olarak, o genlerden banada gecmis olmasini ümit ediyorum. Güzel kizima güzel fotograflar birakmak icin...
Dedemin cektigi fotograflar yasiminda ilerlemesiyle benim icin daha bir anlam kazandi. Bazen renkler tutmamis, bazen arka plan olmamis, bazende mükemmel olmuslar ama hepsini karanlik odaya girip rumeli sarkilari dinleyerek kendi yapmis. Ne güzel degil mi? O yüzden benim cok bebeklik ve cocukluk fotograflarim var, cok sansliyim bu konuda. Simdi ki nesil kadar degil tabi ama...

Metamorphose

Son üc yilda okadar cok sey degisti ve degismeye devam ediyor ki hayatimda. Sanirim hayatimin dönüm noktasini yasiyorum.
Evlilik-Hamilelik-DEFNE-Goodbye Germany-Hello Istanbul-AuPair-Home Office ve simdide yeni bir is arayisi.

Hersey bir an da degisiyor: sevinc, özlem, ayrilik ve bol bol yenilik.

Yeni hayatima ayak uydurmakta resmen zorlaniyorum.

Home office calismaktan cok bunaldim. Gecen haftalarda projelerimi baska arkadaslarima devrettim ve simdi sadece danismanlik yapiyorum. Kurtluyum ben aslinda, bu kadar zaman evde kalmamin tek nedeni Defne.

Yeni bir is ariyorum. Istanbul'a ve türkiyeye alismak icin evden cikmam lazim ve kendimi yenilemem lazim. Biraz korkuyorum birazda heycanliyim ama cok mutluyum.

Simdi kizimla bol bol vakit gecirme ve güzel havalarin tadini cikarma zamani.

Sali günü kizimla yeni bir oyun grubuna katilacagiz, anadolu yakasinda almanca konusan anneler ve cocuklari biraraya geliyoruz.

Yupiiiiii artik benimde zamanim var :-)